Nikol's Cloud

Πριν λίγες μέρες ήρθε στα χέρια μου το πρώτο βιβλίο Του Κώστα Κρομμυδα του ηθοποιού. Ναι γιατί για εμένα μέχρι πριν αποκτήσω αυτό το βιβλίο ήταν ηθοποιός μέχρι που διάβασα αυτό το βιβλίο για να φθάσω να πω του ηθοποιού-συγγραφέα Ξέρεις είναι δύσκολο όταν έναν άνθρωπο τον βλέπεις πολλά χρόνια στο γυαλί ξαφνικά να τον ΄΄βλεπεις΄΄ να συγγράφει. Έχεις έναν ενδοιασμό. Που λέτε όταν πήρα αυτό το βιβλίο στην αναθεωρημένη επανέκδοση του με την επιμέλεια και προσθήκη κάποιων γεγονότων από τον ίδιο τον συγγραφέα  ξεκίνησα να το διαβάζω ήδη από την ώρα που το είχα στα χέρια μου Τελικά ο συγγραφέας έρχεται με μια ιστορία  συγκλονιστική με ανατροπές και εναλλαγές συναισθημάτων που σε αιχμαλωτίζει με την ροή του λόγου του. ένα βιβλίο που διαβάζετε χωρίς διακοπή .

 Στη ζωή μας γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους...άλλοι μένουν...άλλοι φεύγουν...όλοι όμως αφήνουν το σημάδι τους μέσα μας....  Έτσι λοιπόν κι εγώ,γνώρισα άτομα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή μου.Άτομα που μπήκαν στην καρδιά μου και θα μείνουν εκεί,ακόμα κι αν δεν μπορούν να να είναι πλέον στην ζωή μου...άτομα που μου έδωσαν πολλά και που θέλω να πιστεύω πως πήραν κι αυτά από εμένα...  Κοιτάζοντας το παρελθόν...όλα όσα έγιναν,σκέφτομαι αν θα άλλαζα κάτι...και           συνειδητοποιώ πως δεν θα άλλαζα τίποτα,γιατί τότε δεν θα ήμουν εγώ.Κι έχω μάθει στην ζωή  μου να είμαι ο εαυτός μου ....  Ολοι μας κάποιοι στιγμή,χάνουμε ανθρώπους από την ζωή μας...ανθρώπους που θέλαμε να μείνουν εκεί για πάντα,αλλά υπήρχε αυτό το ¨αλλά"....εγώ  κρατώ μόνο τις καλές στιγμές που έζησα μαζί τους...και ποιος ξέρει?ίσως κάποια στιγμή,οι δρόμοι μας ξανασμίξουν...αν όχι,τότε απλά τους ευχαριστώ που βρέθηκαν εκεί έστω για λίγο...  Και όπως λ...

Καλημέρα φίλοι μου, ακόμη αρρωστούλα, με τη Κλώντη πάλι άσχημα, παλεύω με ότι θέλω σαν την στρουθοκάμηλο να αποφύγω. Έτσι βρίσκω διέξοδο στο εργαστήρι, σε "βολτίτσες" σε εικόνες που χαζεύω στο fb. Η φίλη μου η Ιουλία ήταν από τις πρώτες που γνώρισα εδώ στο διαδίκτυο το 2010. Η γνωριμία μας έγινε απλά με ένα μέιλ και ένα χρόνο μετά δέχθηκα τη πρόταση της να την επισκεφτώ στη Κρήτη και να γνωριστούμε από κοντά. Πάντα λέω ότι τα πάντα βασίζονται στη..Χημεία που στο σχολείο μισούσα!! Την αγάπησα, με αγάπησε και έγινε κάτι σαν..αδελφή. Ένας εξαίρετος , μοναδικός άνθρωπος, διδασκάλισσα σε σύνταξη πλέον, χήρα του αρχαιολόγου Παπαδάκη με καμάρι είδα αίθουσα με το όνομα του στο μουσείο και βιβλία του που δώρισε τα δικαιώματα στο κράτος. Η Ιουλία μας χάρισε μία υπέροχη εβδομάδα στη Κρήτη, με γνώρισε με πολλές φίλες και έτσι..μέσα σε αυτή τη χημεία αγάπης που σας είπα δύο "ξένοι" άνθρωποι έγιναν "ένα¨"και είναι πλέον ανάγκη για μας να μιλάμε στο τηλέφωνο και να αδει...